Zawsze lubilam sie zajadac wloska kuchnia, ale wierzcie mi, ze gotowac dla siebie, nie bedac wlochem to zupelnie inna historia. Kuchnia pelna makaronow, pizza najlepsza na swiecie, a owoce morza to rozkosz dla podniebienia. Powiedzenie 'apetyt rosnie w miare jedzenia' jest idealnie dopasowane do tego kraju.
Moj typowy dzien zaczynal sie okolo poludnia (Wlosi, a zwlaszcza moja wloszka nie jest porannym ptaszkiem, wiec i mi przychodzilo poleniuchowac!), zazwyczaj wpadalysmy do kawiarni na szybka kawe i cos slodkiego, w tym czasie 'normalni' mieszkancy tego kraju maja pierwszy aperitive- kawka, slodkosci, pogaduchy no i jakis trunek, na lepsze popoludnie! Zwariowanie jest widziec popijajacych sobie winko Wlochow, a pozniej wsiadajacych do aut i wracajacych do pracy! Perfect life!
Kiedy wszyscy koncza prace, odbywaja sie jedne z najciekawszych spotkan towarzyskich, gdyz prosto po pracy odwiedzaja oni pobliskie i zazwyczaj ulubione bary, na kolejny aperitive- w kazdym miejscu, w calych Wloszech mozesz sobie w tym czasie jesc za darmo przekaski przygotowane przez kucharzy. Zyczylabym Wam i sobie, aby mozna bylo tego doswiadczyc w innych krajach. W tym czasie przelewaja sie butelki prossecco, wina i mojego ulubionego spritz(to ten pomaranczowy napoj orzezwiajacy)!
Po jakims czasie nastepuje szybka ewakuacja do domow, zmiana odzienia i powrot, najszybciej jak sie da. Nastepuje kontynuacja pozostawianych 'kieliszkow'.
Gdy wybija godzina 21:30 zbieramy sie na kolacje, ktora zazwyczaj trwa do polnocy. Jest masa jedzenia, masa smiechu.
Cudowne uczucie zatrzymania, spowolnienia, uczucie radosci, widok usmiechow, szum rozmow dookola.
Zapach lata unoszacy sie w powietrzu, zapach wody, zapach aromatow.
Czlowiek w takim otoczeniu zdaje sobie sprawe jak niewielu mu trzeba, zeby czuc sie szczesliwym.
Moja wloska przygoda dopiero sie rozpoczna, jeszcze wiele do odkrycia, ale dziekuje za kazda chwile tam spedzona.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz